Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

Μία απάντηση στην κυρία Δημουλίδου

Αγαπητή κυρία Δημουλίδου,

Πριν μιλήσετε για τις δανειστικές βιβλιοθήκες, θα έπρεπε να σκεφτείτε καλύτερα το τι προσφέρουν αυτές οι βιβλιοθήκες, και την κατάσταση που επικρατεί στον χώρο των εκδοτών και βιβλιοπωλών. Θα ήθελα να τονίσω μερικά πραγματάκια για να τα καταλάβετε:
  1. Η τιμές των βιβλίων είναι υπερβολικά ψηλές στην Ελλάδα. Αγοράζω ελάχιστα βιβλία στα ελληνικά, ποτέ μεταφράσεις, διότι τις βρίσκω πολύ φθηνότερα στα αγγλικά από διαδικτυακά βιβλιοπωλεία όπως το Amazon. Όταν ένα βιβλίο στην Ελλάδα κοστίζει 20 ευρώ και το αντίστοιχο στα αγγλικά κοστίζει 5 ευρώ, δεν θα κάτσω να αγοράσω την ελληνική μετάφραση. Ας καταλάβουν οι εκδότες ότι τα βιβλία είναι πανάκριβα στην Ελλάδα. Η ενιαία τιμή βιβλίου είναι καταστροφή για το ελληνικό βιβλίο.
  2. Αυτή την στιγμή υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα που έχουν χάσει την δουλειά τους, που με το ζόρι βγάζουν τα απαραίτητα για να ζήσουν, που έχουν τεράστια προβλήματα. Δεν μπορούν να ξοδέψουν λεφτά για βιβλία την στιγμή που έχουν να πληρώσουν ενοίκια, λογαριασμούς, φαγητό... Οπότε για όσους αγαπάνε το διάβασμα, οι δανειστικές βιβλιοθήκες, και ιδιαίτερα οι δημοτικές δανειστικές βιβλιοθήκες είναι η λύση.
  3. Το θράσος δεν το έχουν οι δημοτικές και σχολικές βιβλιοθήκες αλλά εσείς κυρία Δημουλίδου. Οι βιβλιοθήκες προσπαθούν να προωθήσουν την ανάγνωση βιβλίων, και θα έπρεπε, εσείς ως συγγραφέας, να το επικροτείτε και να δίνετε ελεύθερα τα βιβλία σας σε αυτές τις βιβλιοθήκες. Την στιγμή που υπάρχει μία οικονομική κρίση στην Ελλάδα, και που ο κόσμος έχει μεγάλα οικονομικά προβλήματα, θα έπρεπε εσείς να βοηθάτε τις βιβλιοθήκες ως μέσο προώθησης της ανάγνωσης βιβλίων. Διότι σήμερα μπορεί να μην υπάρχει μεγάλο αναγνωστικό κοινό, αλλά χωρίς βοήθεια, χωρίς προώθηση, χωρίς τις βιβλιοθήκες αυτές, σε μερικά χρόνια, δεν θα υπάρχουν αναγνώστες. Οι βιβλιοθήκες προσπαθούν να δείξουν το πόσο όμορφο είναι να χάνεσαι στον κόσμο ενός βιβλίου, να μαθαίνεις πέντε παραπάνω πράγματα μέσα από την ανάγνωση... Και εσείς, αντί να βοηθήσετε, εμποδίζετε ένα σημαντικό έργο.
  4. Εαν εσείς κυρία Δημουλίδου, γράφετε για να βγάλετε χρήματα, δεν είσαστε συγγραφέας. Εϊσαστε υποκρίτρια. Οι συγγραφείς γράφουν επειδή τους αρέσει, και εαν βγάλουν και χρήματα, καλύτερα ακόμα. Ξέρω ανθρώπους που γράφουν πολλές χιλιάδες φορές καλύτερα από εσάς, και το απολαμβάνουν, για την συγγραφή, για αυτό που μπορούν να δώσουν στον άλλον μέσα από τα έργα τους. Και πολλοί από αυτούς ανοίγουνε blog, γράφουνε σε συγγραφικά forum, κάνουν αυτοεκδόσεις μέσω sites όπως το Lulu... Και αρκετές φορές τους προσέχει κάποιος εκδότης και τους βοηθάει να εκδόσουν τα βιβλία τους. Ναι, μεν οι περισσότεροι συγγραφείς θέλουν να εκδοθούν, και εαν το κάνανε, θα πετούσανε την σκούφια τους, και θα χαρίζανε τα βιβλία σε βιβλιοθήκες. Σκοπός ενός συγγραφέα είναι να διαβαστεί και όχι να μένει στα αζήτητα.
  5. Μιας και μιλήσα για αζήτητα, θα έπρεπε να ντρέπεστε για αυτά που λέτε για συγγραφείς όπως ο Καζαντζάκης και ο Ντοστογιέφσκι. Συγγραφείς που είναι από τους πιο πολυδιαβασμένους στον κόσμο ολόκληρο, που τα έργα τους έχουν μεταφερθεί στην οθόνη με διάσημους ηθοποιούς και σκηνοθέτες... Ιδιαίτερα για τον Καζαντζάκη, τον οποίο έχω την εντύπωση ότι δεν τον έχετε διαβάσει καθόλου. Θα σας πρότεινα να κάτσετε και να διαβάσετε και Καζαντζάκη και Ντοστογιέφσκι, αλλά και άλλους κλασσικούς συγγραφείς μπας και δείτε πως γράφει ένας αληθινός συγγραφέας.
  6. Επίσης, είναι Λιλή Ζωγράφου, και όχι Λιλίκα. Μήπως πρέπει να ασχοληθείτε περισσότερο με την ελληνική και ξένη κλασσική λογοτεχνία, και να μάθετε σωστά τους συγγραφείς;
  7. Κάντε το βήμα με την δικηγόρο σας. Εγώ πάντως θα πω σε γνωστούς και φίλους, να μην ξαναγοράσει κανείς βιβλία σας. Δεν το αξίζετε ούτε σαν άνθρωπος ούτε σαν συγγραφέας. 
  8. Εσείς λέτε ότι παίρνετε 0,20 λετπά ανά βιβλίο. Μπορείτε να μας δείξετε τα συμβόλαιά σας και να δούμε όλοι ότι όντως είναι έτσι; Η απλά αυτό είναι για κάποιον που μόλις άρχισε; Και εαν εσεις παίρνετε τόσα λίγα ανά βιβλίο, γιατί οι τιμές βιβλίων είναι στα ύψη; [Και μην ακούσω για τους βιβλιοπώλες... 
Αυτά ήθελα να πώ στην κυρία Δημουλίδου, από εμένα, μία αναγνώστρια που έχω διαβάσει τουλάχιστον Καζαντζάκη, και αρκετούς άλλους κλασσικούς συγγραφείς, Έλληνες και ξένους, και θέλω να διαβάσω ακόμα περισσότερους.

Δεν πρόκειται όμως, και ιδιαίτερα μετά από την επιστολή αυτή, να διαβάσω ούτε ένα βιβλίο σας κυρία Δημουλίδου. Και δεν πρόκειται να ξοδέψω χρήματα να πάρω βιβλίο σας ούτε καν για δώρο σε φίλους ακόμα και αν είσαστε η αγαπημένη τους συγγραφέας.