Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011

Καμπάνες, σκουπίδια και έλλειψη πολιτισμού.

Δεν έχω κρύψει ποτέ ότι είμαι άθεη και πολέμια της θρησκείας, λόγω μισογυνισμού, λόγω ρατσισμού, λόγω παραλογισμού. Θα μιλήσω, θα φωνάξω, θα μαλώσω για τις ιδέες μου αλλά πάντα με σεβασμό προς τους άλλους ως ανθρώπους, ως προσωπικότητα. Εκείνο που θέλω να πώ είναι ότι σέβομαι τον άλλο ως άνθρωπο, όχι όμως και τις ιδέες ή τις πράξεις του. Είτε είναι άθεος, έιτε είναι φονταμενταλιστής, είτε είναι οτιδήποτε, θα επικροτήσω την πράξη που μου φαίνεται σωστή, και θα κράξω την πράξη που μου φαίνεται λανθασμένη.

Έτσι και αυτή η δημοσίευση γίνεται λόγω του ότι κάποια άθεη κοπέλα έκανε μία πράξη που εγώ θεωρώ ότι δείχνει έλλειψη παιδείας και πολιτισμού. Η κοπελα αυτή λοιπόν, επειδή την ενοχλούσαν οι καμπάνες της εκκλησίας, πήγε και άδειασε σκουπίδια μπροστά στην πόρτα μίας εκκλησίας, και άφησε κάποιο σημείωμα.

Καταλαβαίνω το να αφήσει κάποιος ένα σημείωμα ότι ενοχλείται από τον συνεχή θόρυβο λόγω του ότι οι συγκεκριμένες καμπάνες χτυπάνε κάθε ώρα. Και εμένα με ενοχλούνε κάποιες καμπάνες από τις διπλανές εκκλησίες επειδή χτυπάνε σε ώρες ακατάλληλες όπως 6 και 7 ώρα το πρωϊ που είναι ακόμα ώρες κοινής ησυχίας. Όσο για το σημείωμα συμφωνώ.

Εκεί που διαφωνώ τελείως, είναι με τα σκουπίδια που έριξε η συγκεκριμένη κοπέλα μπροστά στην πόρτα της εκκλησίας. Αυτό δείχνει κακία και μόνο, δείχνει έλλειψη παιδείας, έλλειψη καθαριότητας και έλλειψη πολιτισμού. Δεν σκέφτηκε ούτε την καθαρίστρια στην οποία φορτώνει μόνο από κακία περισσότερη δουλειά, ούτε τον κόσμο που πηγαίνει στην εκκλησία, και που θα δούνε αυτό το άσχημο θέαμα. Και τα παιδιά; Που θα πιάσουν το πάτωμα ή θα πέσουν ή θα αγγίξουν κάτω και μετά μπορεί να βάλουν τα χέρια στο στόμα;

Η πόλη ή τα χωριά ή οποιοσδήποτε είναι ο τόπος διαμονής μας, όχι μόνο το σπίτι μας, αλλά και το εξωτερικό περιβάλλον στο οποίο ζούμε, πρέπει να διατηρείτε καθαρό και όμορφο. Το να πετάμε σκουπίδια στον δρόμο ή οπουδήποτε για οποιονδήποτε λόγο δείχνει έλλειψη παιδείας, δείχνει έναν άνθρωπο βρωμιάρη και απολίτιστο. Δεν νομίζω να χρειάζεται να δείξω την εικόνα από τα βρωμιάρικα πεζοδρόμια της Αθήνας, όπου αρκετοί συμπολίτες μου δεν σέβονται την πόλη όπου ζούνε.

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

Εαν ένας ετοιμοθάνατος σας ζητούσε να προσευχηθείτε, θα το κάνατε;

Στην σελίδα των Ελλήνων Άθεων και Αγνωστικιστών τέθηκε το εξής ερώτημα:

Εαν κάποιος ετοιμοθάνατος σας ζητούσε να προσευχηθείτε, θα το κάνατε;

Αρκετοί απάντησαν, και υπήρξε μία αντιπαράθεση επειδή εγώ ήμουν από τους λίγους που απάντησαν ΟΧΙ, δεν θα το έκανα. Μπορεί να φαίνεται σκληρό και άστοργο, αλλά δεν είναι. καθόλου μάλιστα. Σε αυτό το σημείο θέλω να επεκταθώ εδώ. 

Είμαι άθεη. Δεν πιστεύω σε κανέναν θεό και δεν πρόκειται να αποδεχτώ τέτοιες φαντασιώσεις χωρίς κάποιου είδους επιστημονικού στοιχείου. Οι περισσότεροι φίλοι και συγγενείς ξέρουν για την αθεϊα μου. Όσοι δεν το γνωρίζουν, είναι απλά επειδή δεν έχουμε συζητήσει αυτό το θέμα. Πάντως, όλοι ξέρουν ότι δεν πρόκειται να πάω σε εκκλησία, εκτός για γάμο, βάπτιση ή κηδεία. Και θα πρέπει να είναι για ένα κοντινό άτομο σε μένα, αλλιώς δεν πάω σε γάμους  και βαπτίσια συγγενών που μπορεί και να βλέπω μία φορά τον χρόνο. Απεχθάνομαι τους ορθόδοξους ύμνους.

Οπότε η απαντησή μου είναι όχι. Δεν θα προσευχόμουνα με κανέναν και για κανένα λόγο. Ούτε και αν αυτός που το ζητάει είναι ετοιμοθάνατος. Είμαι άθεη και περήφανη γι'αυτό. Δεν αλλάζω τις συνηθειές μου και δεν γίνομαι υποκρίτρια επειδή κάποιος πρόκειται να πεθάνει. Αυτό θα σήμαινε ότι θα έπρεπε να προδώσω τον εαυτό μου κατ΄αρχήν και την έλλειψη πίστεως που έχω, και να είμαι ανέντιμη και υποκρίτρια προς έναν ετοιμοθάνατο άνθρωπο. Εαν εγώ ήμουν ετοιμοθάνατη, θα προτιμούσα την αλήθεια και την τιμιότητα. Οπότε, δεν είναι μόνο για μένα και την έλλειψη πίστεως, αλλά είναι το να είναι κανείς τίμιος και αληθινός προς τον ετοιμοθάνατο, αλλά και γενικότερα προς τον άλλο.

Η προσευχή υποτίθεται πως απευθύνεται σε κάποια θεότητα, σε κάτι το οποίο μπορεί κανείς να θεωρεί ως θεότητα. Εγώ σε ποιόν θα το απευθύνω; Και πως μπορώ να πώ κάποιες φράσεις και λόγια που δεν πιστεύω και που μπορεί να θεωρώ και γελοία, και να μείνω σοβαρή; Ιδιαίτερα όταν η πίστη η ίδια σε θεότητες αρκετές φορές μου φαίνεται γελοία; Κάποιοι είπανε να υποκριθώ. Αλλά δεν μπορώ να υποκριθώ να προσεύχομαι προς κάποιον.κάτι στο οποίο δεν πιστεύω. Θα ήταν προσβλητικό και προς εμένα και προς τον ετοιμοθάνατο.

ένα ακόμα μικρό πράγμα είναι ότι δεν ξέρω καμμία προσευχή. Απλά τους πρώτους 2-3 στίχους του Πάτερ Ημών, και αυτό είναι. Και δεν πρόκειται να κάτσω να μάθω άχρηστες προσευχές. Σταμάτησα να προσεύχομαι όταν ήμουν μικρή, και δεν έχω ξαναπροσευχηθεί από τότε. Όταν ακόμα είχα ένα είδους πίστης, ναι, παρακάλεσα για κάποιες χάρες, που, όπως είναι φυσικό, δεν έγιναν ποτέ. Κάποιοι άλλοι είπανε να ρωτήσω τι θα ήθελε να πώ ο ετοιμοθάνατος. Αυτό θα μπορούσε να γίνει, αλλά τα προβλήματα που επικαλέστηκα στις προηγούμενες παραγράφους παραμένουν.


Αυτό που θα μπορούσα να κάνω όμως, είναι να πώ την αλήθεια στον άνθρωπο αυτόν. Ότι είμαι άθεη, δεν πιστεύω και ότι θα ήταν ανέντιμο και υποκριτικό να αρχίσω ξαφνικά να προσεύχομαι. Θα ήταν προσβλητικό και προς εμένα και προς εκείνον. Αλλά, θα πρόσθετα, μπορώ να μείνω σιωπηλή και να ακούσω την δική του προσευχή. Δεν θα κορόϊδευα ή περιγελούσα έναν ετοιμοθάνατο, ιδιαίτερα εαν η προσευχή αυτή του δίνει κάποια ανακούφιση.

 Εσείς τι θα κάνατε σε αυτή την περίπτωση; Θα προσευχόσασταν ή όχι;