Διάβασα το συγκεκριμένο βιβλίο τα Χριστούγεννα, αλλά δεν είχα όρεξη να γράψω τότε, όχι απλά για αυτό το βιβλίο, αλλά γενικότερα, δεν είχα έμπνευση, ας το πούμε έτσι. Αλλά αυτή η δημοσίευση είναι για αυτό το καταπληκτικό βιλβίο.
Στα ελληνικά έχει κυκλοφορήσει ως "Η ιστορία της Πορφυρής Δούλης", και πραγματικά θα ήταν κρίμα να μην υπάρχει μετάφραση αυτού του βιβλίου για όσους δεν ξέρουν αγγλικά. Από περιέργεια για την συγκεκριμένη συγγραφέα, πήρα το βιβλίο αυτό, χωρίς να ξέρω τίποτα για το βιβλίο και ελάχιστα για την συγγραφέα. Πραγματικά, το βιβλίο αυτό αξίζει να διαβαστεί από όλον τον κόσμο.
Το βιβλίο περιγράφει την ιστορία μίας νέας γυναίκας, μίας μορφωμένης γυναίκας και πως αυτή η γυναίκα, ενάντια στην θελησή της, υποχρεώνεται να γίνει δούλα της μήτρας της. Και όχι μόνο η συγκεκριμένη γυναίκα αλλά και όλες οι γυναίκες σε αυτή την δυστοπία που περιγράφει η συγγραφέας. Το καθεστώς που περιγράφεται στο βιβλίο, είναι μία χριστιανική δυστοπία, όπου οι γυναίκες είναι σκλάβες της μήτρας τους στην κυριολεξία. έφηβες 13 και 14 χρονών να παντρεύονται με μόνο σκοπό να κάνουν παιδιά, τα δικαιώματα των γυναικών να είναι εντελώς ανύπαρκτα, να μην μπορούν καν να κυκλοφορήσουν ελεύθερες. Το καθεστώς να έχει απαγορέψει την γνώση, να έχει απαγορέψει πολλά δικαιώματα όχι μόνο στις γυναίκες αλλά γενικότερα.
Η περιγραφή άδειου χρόνου, η περιγραφή του καθεστώτος, η περιγραφή των "Θείων" και το πως "εκπαιδεύανε" τις γυναίκες, η περιγραφή των "τελετών"... Έχουν περάσει τόσοι μήνες και όμως όλα αυτά έχουν καρφωθεί στο μυαλό μου. Αυτό είναι ένα βιβλίο που πρέπει να διαβαστεί από όλους. Ένα βιβλίο που περιγράφει ναι μεν ένα δυστοπικό χριστιανικό καθεστώς, αλλά μην νομίζετε ότι κάτι τέτοιο είναι μακριά. Δεν χρειάζεται παρά να διαβάσετε την Αγία Γραφή, και ιδιαίτερα την Παλαιά Διαθήκη και τις επιστολές του μισογύνη Παύλου. Δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορούν οι χριστιανοί να λατρεύουν αυτόν τον μισογύνη ως άγιο!
Αυτό είναι ένα βιβλίο που πρέπει να διαβαστεί από όλους. Είναι ένα βιβλίο που σίγουρα δεν πρόκειται να ξεχάσω, και που θα προτείνω σε όλους.
Στα ελληνικά έχει κυκλοφορήσει ως "Η ιστορία της Πορφυρής Δούλης", και πραγματικά θα ήταν κρίμα να μην υπάρχει μετάφραση αυτού του βιβλίου για όσους δεν ξέρουν αγγλικά. Από περιέργεια για την συγκεκριμένη συγγραφέα, πήρα το βιβλίο αυτό, χωρίς να ξέρω τίποτα για το βιβλίο και ελάχιστα για την συγγραφέα. Πραγματικά, το βιβλίο αυτό αξίζει να διαβαστεί από όλον τον κόσμο.
Το βιβλίο περιγράφει την ιστορία μίας νέας γυναίκας, μίας μορφωμένης γυναίκας και πως αυτή η γυναίκα, ενάντια στην θελησή της, υποχρεώνεται να γίνει δούλα της μήτρας της. Και όχι μόνο η συγκεκριμένη γυναίκα αλλά και όλες οι γυναίκες σε αυτή την δυστοπία που περιγράφει η συγγραφέας. Το καθεστώς που περιγράφεται στο βιβλίο, είναι μία χριστιανική δυστοπία, όπου οι γυναίκες είναι σκλάβες της μήτρας τους στην κυριολεξία. έφηβες 13 και 14 χρονών να παντρεύονται με μόνο σκοπό να κάνουν παιδιά, τα δικαιώματα των γυναικών να είναι εντελώς ανύπαρκτα, να μην μπορούν καν να κυκλοφορήσουν ελεύθερες. Το καθεστώς να έχει απαγορέψει την γνώση, να έχει απαγορέψει πολλά δικαιώματα όχι μόνο στις γυναίκες αλλά γενικότερα.
Η περιγραφή άδειου χρόνου, η περιγραφή του καθεστώτος, η περιγραφή των "Θείων" και το πως "εκπαιδεύανε" τις γυναίκες, η περιγραφή των "τελετών"... Έχουν περάσει τόσοι μήνες και όμως όλα αυτά έχουν καρφωθεί στο μυαλό μου. Αυτό είναι ένα βιβλίο που πρέπει να διαβαστεί από όλους. Ένα βιβλίο που περιγράφει ναι μεν ένα δυστοπικό χριστιανικό καθεστώς, αλλά μην νομίζετε ότι κάτι τέτοιο είναι μακριά. Δεν χρειάζεται παρά να διαβάσετε την Αγία Γραφή, και ιδιαίτερα την Παλαιά Διαθήκη και τις επιστολές του μισογύνη Παύλου. Δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορούν οι χριστιανοί να λατρεύουν αυτόν τον μισογύνη ως άγιο!
Αυτό είναι ένα βιβλίο που πρέπει να διαβαστεί από όλους. Είναι ένα βιβλίο που σίγουρα δεν πρόκειται να ξεχάσω, και που θα προτείνω σε όλους.