Τα δαχτυλίδια της Γης...

Πως θα ήταν η Γη εαν είχε δαχτυλίδια σαν του Κρόνου; Και πως θα φαινόντουσαν από διάφορα σημεία της Γης; Απολαύστε μία απεικόνιση σε 3D.

Η Αγία Γραφή και τα... ζόμπι!

Ελεύθερη μετάφραση από την ιστοσελίδα του Zombible:

Αν και η Αγία Γραφή είναι ένα αρχαίο βιβλίο, με ωραίο πεζό λόγο, ιστορίες που έχουν αντέξει στον χρόνο, και μεγάλες αλήθειες, υπάρχει μία δυσαρέσκεια για μία μεγάλη παράληψη: δεν έχει ζόμπι. Στο Zombible, ελπίζουμε να διορθώσουμε αυτή την παράληψη, προσθέτοντας κείμενα σχετικά με ζόμπι, τα οποία έχουν γραφτεί με αγάπη και προσοχή για αυτόν τον λόγο, για την Αγία Γραφή προς ευχαρίστηση και διαφώτηση όλων.

Στο πρώτο μας έργο, "Ματθαίος, Μάρκος, Λουκάς και Ζόμπι", ρωτάμε "Πως θα μπορούσαν τα Ευαγγέλια να είναι διαφορετικά εαν ο Ιησούς δεν είχε έρθει στην Γή να σώσει τους ανθρώπους από την αμαρτία αλλά από τα ζόμπι;" ( Προσοχή: πρόκειται για έργο υπό κατασκευή αυτή την στιγμή, οπότε σίγουρα υπάρχουν λάθη τα οποία προσπαθούμε να διορθώσουμε.)

Απολαύστε το!

Το πρωτότυπο κείμενο έχει ως εξής:

Though the Bible is an ancient book, full of beautiful prose, timeless stories, and great truths, there has long been a barely spoken of dissatisfaction over the one element it sorely lacks: zombies. At Zombible, we hope to remedy the situation by carefully inserting lovingly crafted zombie-oriented text into the Bible, for the enjoyment and enlightenment of all.

In our first work -- Matthew, Mark, Luke, and Zombies -- we ask the question, "How might the Gospels have been different if Jesus had come to Earth not to save mankind from sin, but from zombies?" (Be forwarned -- it's sort of a "work in progress" at the moment, so there are some nasty typos and bugs that we're still working out.)

Enjoy!

Η σελίδα που θα βρείτε την Αγία Γραφή με ζόμπι, βρίσκεται εδώ:   Zombible

Terry Pratchett on Religion - 'I'd Rather Be a Rising Ape Than a Fallen Angel'

Ο Terry Pratchett μιλάει για την θρησκεία και την επιστήμη. Απολαύστε τον!

Avatar - James Cameron

Εχθές είδα την καινούργια ταινία του James Cameron, με τίτλο Avatar (Άβαταρ), που έκανε πρεμιέρα την Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου. Με την παρέα μου ψάχναμε εισιτήριο να την δούμε σε 3D, και ευτυχώς βρήκαμε σε κάποιο Multiplex. Σε κάποια άλλα ήταν εξαντλημένα τα εισιτήρια, και θα έλεγα δικαίως.

Ως ταινία, την βρήκα αρτιότατη, χωρίς κενά, με ένα καλά δομημένο σενάριο (κι ας θυμίζει Χορεύοντας με τους Λύκους και Ποκαχόντας), χωρίς τρύπες ή αντιθέσεις, χωρίς να κάνει κοιλιά σε κανένα σημείο. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά.

Σεναριακά η ταινία έχει αρκετά στοιχεία από το Dances with Wolves (Χορεύοντας με τους Λύκους) και με την Pocahontas. Αλλά έχει και αρκετές διαφορές, ιδίως στο τελευταίο κομμάτι, και το πως τελειώνει η ταινία. Η ιστορία του σεναρίου μπορεί να φαίνεται απλή αλλά δεν είναι και τόσο. Ο Jake Sully [Sam Worthington] είναι ένας ανάπηρος βετεράνος πολέμου, που στέλνεται στον δορυφόρο Πανδώρα, του πλανήτη Πολύφημου, που βρίσκεται σε ένα από τα αστρικά συστήματα στο Α' Κενταύρου. Η Πανδώρα κατοικείται από μία ιθαγενής φυλή τους Νάβι, οι οποίοι σε σχέση με τους γήϊνους είναι σχεδόν διπλάσιοι στο ύψος και έχουν μεγαλύτερη αντοχή και ανθεκτικότητα. Αλλά δεν έχουν τεχνολογία. Ο Jake είναι πιλότος ενός avatar, ενός βιολογικού οργανισμού που κατασκευάστηκε από DNA των Νάβι, με ανάμειξη ανθρώπινου DNA. Τα avatars χρησιμοποιούνται από τους ανθρώπους για να επικοινωνήσουν με τους Νάβι. Τι ακριβώς θέλει το ανθρώπινο γένος στην Πανδώρα; Μα φυσικά τον υλικό πλούτο της, και ιδίως ένα στοιχείο που ονομάζουν στην ταινία unobtainium [δηλαδή στοιχείο που δεν μπορεί να αποκτηθιεί]. Ο Jake λοιπόν είναι ένας από τους συνδέσμους μεταξύ των εξωγήϊνων Νάβι, και των ανθρώπων. Υπάρχει η επιστημονική ομάδα, κάτω από τις οδηγίες της Δρ. Grace Augustin [Sigourney Weaver], στην οποία ομάδα ανήκει και ο Jake. Ο σκοπός των γήϊνων δεν είναι τίποτε άλλο παρά να εκμεταλλευτούν στο έπακρο τον πλανήτη, χωρίς να νοιάζονται ή χωρίς να μεριμνήσουν για τους ιθαγενείς κατοίκους. Ο Jake μέσω του avatar του θα ζήσει με τους ιθαγενείς, θα τους γνωρίσει, και θα δεί. 

Το τέλος της ταινίας είναι πράγματι ένα από τα καλά στοιχεία της υπόθεσης. Δεν νικάνε οι γήϊνοι! Και σε αυτή την περίπτωση λέω καλά να πάθουνε. Δεν φτάνει που κατέστρεψαν τον πλανήτη τους (υποτίθεται είναι το 2154, και στην Γη δεν υπάρχει πράσινο), θέλουν να κάνουν το ίδιο και σε άλλους κόσμους.

Όσον αφορά την ιστορία αγάπης, αυτή έρχεται με φυσικό τρόπο, χωρίς να είναι τραβηγμένη από τα μαλλιά, χωρίς υπερβολές, χωρίς μεγάλα λόγια. Είναι απλή και παίζει έναν ρόλο μέσα στο σενάριο, είναι δεμένη με το σενάριο, και δεν φαντάζει ξένη.

Γενικά, θα το επαναλάβω, το σενάριο είναι καλά δομημένο, χωρίς νερά ή τρύπες, χωρίς φανφάρες, χωρίς υπερβολές...

Περνάμε στην ηθοποιϊα τώρα, όπου ξεχωρίζει η Sigourney Weaver, στον ρόλο της Dr. Grace Augustin, η οποία έχει μελετήσει την φυλή των Νάβι, και την ενδιαφέρει ο πλανήτης από επιστημονικής απόψεως, από την μία, αλλά και προσπαθεί να βοηθήσει τους Νάβι, από την άλλη.

Επίσης η Zoe Saldana, ως φωνή και έμπνευση για την Naytiri, της εξωγήϊνης, είναι πραγματικά εντυπωσιακή.

Ο Sam Worthington ως Jake Sully είναι από καλός εως εκπληκτικός σε όλη την ταινία. Οι καλύτερες στιγμές του για μένα, θεωρώ ότι είναι στην αρχή που μιλάει και λέει πως βρέθηκε στην Πανδώρα, και προς το τέλος όταν μιλάει στην φυλή των Οματικάγια, πριν την μεγάλη μάχη, και έχει πραγματικά ένταση και ομορφιά η προτελευταία σκηνή όπου λέει για τα γενεθλιά του.

θα ήθελα εδώ να μιλήσω για την πανέμορφα δεμένη μουσική υπόκρουση της ταινίας. Δεμένη μεν, ξεχώριζε σε σημεία, χωρίς όμως να σε αποσπάει από την ταινία. Πρόσθετε το δικό της χρώμα σε μία οπτική πανδαισία φυσικής ομορφιάς.

Και το καλύτερο μέρος της ταινίας, είναι η εικόνα. Ένα πανόραμα φυσικής ομορφιάς, ερωτεύτηκα την Πανδώρα, και τους Νάβι, ερωτεύτηκα τα Ικράν, και θα ήθελα να πετάξω με ένα... Από που να αρχίσω και που να σταματήσω με την εικόνα! Και θεωρώ ότι ακόμα και σε 2D, η ταινία θα είναι ένα θεσπέσιο θέαμα. Δεν μπορώ να ξεχάσω την ομορφιά της νύχτας στην Πανδώρα, με όλους τους φωσφορίζοντες οργανισμούς, ή τα Ικράν όταν πετάνε; Πως να ξεχάσεις τις σκηνές όπου ο Jake και η Naytiri πετάνε με τα Ικράν, τα ιπτάμενα βουνά, το Δέντρο των Ευχών...

Πραγματικά, αυτές οι εικόνες είναι που σου μένουν στο μυαλό καθώς και η φυλή των Νάβι, η αρμονία με την φύση που ζούνε, και τον ρόλο που παίζει σε όλο αυτό η Awa, η θεότητά τους, ή μήπως κάτι πραγματικό αλλά που θα χρειαστεί ο Jake να το δεί με όλες του τις αισθήσεις;

 

Μία ταινία που στην κυριολεξία με μάγεψε, και με ταξίδεψε στον πλανήτη της Πανδώρας. Πέταξα με τον Jake και την Naytiri πάνω στα Ικράν, πολέμησα μαζί τους, έκλαψα μαζί τους...

I see you