Lords and Ladies - Terry Pratchett

Έχω σταματήσει να μετράω ποιό Νο. βιβλίο στην σειρά του Discworld διαβάζω. Όποιο πάντως και να είναι, ένα είναι σίγουρο: ότι είναι μία νέα εμπειρία να διαβάζεις Pratchett. Eπίσης, τα βιβλία αυτά δεν τα κουβαλάς ποτέ μαζί σε τραίνα, αεροπλάνα και παντός είδους αυτοκίνητα, επειδή μάλλον για τρελλή θα σε περάσουν. Και αυτό λόγω των χαχανητών, και διαφόρων χειρονομιών.

Το Lords and Ladies δεν είναι εξαίρεση. Είναι μία πολύ διασκεδαστική στιγμή στην ιστορία του Discworld. Επιστρέφοντας οι τρείς μάγισσες, δηλαδή η Granny Weatherwax, η Nanny Ogg και η Margrat Garlick, έχουν την ευχαρίστηση να ετοιμάσαουν τον γάμο της Margrat με τον βασιλιά Verence II του Lancre. Αλλά τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, μιας και τα ξωτικά επιστρέφουν. Και όχι δεν είναι τα ξωτικά του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, ή άλλων παρόμοιων βιβλίων. Τα ξωτικά εδώ, θέλουν τα πάντα, και δεν τους ενδιαφέρει ποιον θα πληγώσουν για να πάρουν αυτό που θέλουν. Αλλά δεν έχουν υπολογήσει τις τρείς μάγισσες... Και φυσικά μάγοι, ουρακοτάνγκοι και άλλοι χαρακτήρες μπλέκονται σε μία υπέροχα διασκεδαστική περιπέτεια.

Το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί το χιουμοριστικό Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας στον κόσμο του Discworld. Όπως πάντα όμως υπάρχουν πολλά περισσότερα σε αυτό το βιβλίο, όπως και σε όλα τα βιβλία του Pratchett. Τα ξωτικά είναι όμορφα και έχουν χάρη, αλλά συνάμα είναι απάνθρωπα, σαδιστικά, και εγωϊστικά. Είναι οι δύο όψεις ενός νομίσματος. Από την μία αυτό που θέλουμε και από την άλλη αυτό που πρέπει να αποφύγουμε. Τι είναι η ομορφιά και η χάρη χωρίς ψυχή; Τα ξωτικά δείχνουν και το πως κάποιοι άνθρωποι θα κάνουν τα πάντα για τα χρήματα, την δύναμη ή κάτι που θέλουν πολύ. Ιδίως όταν δεν αφήνουν καμμία διέξοδο στον εαυτό τους αλλά εγκλωβίζονται μέσα σε ένα κλουβί που οι ίδιοι δημιουργούν.

Η Granny Weatherwax έκανε την επιλογή της. Δεν το μετάνοιωσε αλλά ακόμα και να το είχε μετανοιώσει, δεν έμεινε στο παρελθόν, προχώρησε την ζωή της όπως ήθελε εκείνη. Δεν χρειάζεται να μένουμε στο παρελθόν, και στα λάθη μας, αλλά να μαθαίνουμε από αυτά και να προχωράμε μπροστά. Η Nanny Ogg δεν χάνει ευκαιρία για ευκαιρία. Όταν της παρουσιάζεται θα την αρπάξει, και θα το διασκεδάσει με την ψυχή της. Χωρίς τύψεις άλλωστε άνθρωποι είμαστε και χρειαζόμαστε την διασκέδαση... Η Margrat βρίσκει μία δύναμη μέσα της που ούτε η ίδια φανταζόταν πως είχε. Και ο καθένας μας έχει αυτή την δύναμη, και μπορούμε να την βρούμε μέσα μας.

Μέσα από το χιούμορ και την φαντασία, μέσα από τους χαρακτήρες του, ο Pratchett μας δείχνει πολλά περισσότερα, μας δείχνει την ιδεολογία του. Και τις περισσότερες φορές, συμφωνώ με την ιδεολογία του Pratchett. 

Storm Front - Jim Butcher

Τελικά είχαν δίκιο όσοι μου προτείνανε τα βιβλία του Jim Butcher, την σειρά του Harry Dresden. Διάβασα το συγκεκριμένο, που είναι και το πρώτο της σειράς, και μπορώ να πώ ότι με εντυπωσίασε.

Δεν είναι η ιστορία ή ο κόσμος που παρουσιάζει ο Butcher που μου άρεσαν. Δεν είναι κάτι το πρωτότυπο, υπάρχουν πολλοί άλλοι που έχουν φτιπάξει παρόμοιους κόσμους, και ιστορίες. Η πρωτοτυπία στα βιβλία αυτά είναι ο τρόπος που βλέπουμε την ιστορία και ο ίδιος ο πρωταγωνιστής. Είναι το στυλ γραψίματος του Jim Butcher, με λίγα λόγια.

Ο Harry Dresden είναι μάγος. Πραγματικός μάγος. Τώρα κάποιος χρησιμοποιεί μαγεία για να δολοφονήσει με έναν πολύ φρικιαστικό τρόπο. Κάποιοι νομίζουν ότι πίσω από τις δολοφονίες μπορεί να κρύβεται ο ίδιος ο Harry... Ο Harry λοιπόν όχι μόνο πρέπει να δείξει ότι δεν είναι ο δολοφόνος, αλλά πρέπει και να το κάνει πριν ο δολοφόνος, τον σκοτώσει με τον ίδιο τρόπο όπως τα άλλα θυματά του.

Όπως είπα, γνωστή ιστορία. Κακός μάγος, καλός μάγος. Αλλά ο ίδιος ο Harry είναι η πρωτοτυπία. Ο τρόπος που βλέπουμε τον κόσμο μέσα από τα δικά του μάτια, το γεγονός ότι ο Harry δεν είναι ο ιππότης με το άσπρο άλογο, αλλά ένας κανονικός άνθρωπος, που τυγχάνει να είναι μάγος. Έχει τις φοβίες του και τις αδυναμίες του, έχει τους φίλους και τους εχθρούς του. Και όλα αυτά γραμμένα με ένα ιδιαίτερο και προσωπικό στυλ.

Ο Butcher φανερώνει αυτοπεποίθηση στο βιβλίο του' είναι σαν να έχει γράψει αρκετά βιβλία. Το βιβλίο δεν κάνει πουθενά κοιλιά, δεν έχει περιττές λεπτομέρειες, και μαθαίνουμε ακριβώς αυτά που χρειάζονται για την ιστορία. Ο Jim Butcher γνωρίζει τους χαρακτήρες του βιβλίου του, και ιδίως τον Harry, αλλά από την άλλη είναι σαν να τον ανακαλύπτει γράφοντας, και μαζί του, τον ανακαλύπτουμε και εμείς ως αναγνώστες.

Ο χαρακτήρας του Harry, και το γράψιμο του Butcher μου έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον, και γι'αυτό τον λόγο θα διαβάσω και τουλάχιστον 1-2 από τα επόμενα βιβλία της σειράς.

Ο ελικοειδής θάνατος ενός αστεριού

Καταπληκτική φωτογραφία! Πάλι από το τηλεσκόπιο του Hubble, που μας έχει δώσει απίστευτες φωτογραφίες και στοιχεία για το Σύμπαν στο οποίο βρισκόμαστε. Και δεν μιλάω γαι το φωτεινό αστέρι που σε αυτή την περίπτωση δεν μας ενδιαφέρει, αλλά για το αχνό ελικοειδές σχήμα που φαίνεται στα αριστερά του αστεριού.

Αυτό το σχήμα δεν είναι κάποιο φωτογραφικό λάθος. Αντίθετα είναι πραγματικό, και αποτελείται από ύλη που ένα αστέρι στα τελευταία στάδια της ζωής του εκτινάσσει στο διάστημα. Το αστέρι που το πέταξε είναι ένας κόκκινος γίγαντας. 

Τα άστρα που φτάνουν στο στάδιο του κόκκινου γίγαντα, έχουν εξαντλήσει το καυσιμό τους, δηλαδή το υδρογόνο, και το έχουν μετατρέψει μέσω πυρηνικής σύντηξης όλο σε ήλιο. Σε αυτή την φάση της ζωής τους, τα άστρα, όπως θα κάνει και ο δικός μας Ήλιος σε περίπου 4-5 δισεκαττομμύρια χρόνια, αρχίζουν την πυρηνική σύντηξη του ηλίου σε άνθρακα. Σε αυτή την φάση λόγω της εσωτερικής πίεσης, το αστέρι μεγαλώνει σε μέγεθος, και πετάει ύλη στο διάστημα σε αρκετά μεγάλες ταχύτητες.

Το ελικοειδές σχήμα οφείλεται στο ότι το αστέρι AFGL 3068 που εκτίναξε το υλικό, έχει ένα σύντροφο, ένα δεύτερο αστέρι, και η βαρυτική επιρροή του δεύτερου αστεριού, κατά κάποιο τρόπο, "έσπρωξε" το υλικό σε αυτό το σχήμα. Τα πράγματα είναι πολύ πιο περίπλοκα από την περιγραφή που έκανα εδώ, αλλά αυτή η δημοσίευση δεν είναι γραμμένη για τους ειδήμονες, αλλά για όλους.

Ένα ακόμα καταπληκτικό στοιχείο για το συγκεκριμένο, είναι ότι η έλικα από ύλη φωτίζεται όχι από το διπλό αστέρι, αλλά από το γαλαξιακό φως, δηλαδή από μακρινά αστέρια...

H αρχική δημοσίευση έγινε εδώ: An Extraordinary Celestial Spiral
και το μικρό επιστημονικό άρθρο βρίσκεται εδώ, ελεύθερο για κατέβασμα: A Binary Induced Pinwheel Outflow from the Extreme Carbon Star, AFGL 3068