Δεν είναι η ιστορία ή ο κόσμος που παρουσιάζει ο Butcher που μου άρεσαν. Δεν είναι κάτι το πρωτότυπο, υπάρχουν πολλοί άλλοι που έχουν φτιπάξει παρόμοιους κόσμους, και ιστορίες. Η πρωτοτυπία στα βιβλία αυτά είναι ο τρόπος που βλέπουμε την ιστορία και ο ίδιος ο πρωταγωνιστής. Είναι το στυλ γραψίματος του Jim Butcher, με λίγα λόγια.
Ο Harry Dresden είναι μάγος. Πραγματικός μάγος. Τώρα κάποιος χρησιμοποιεί μαγεία για να δολοφονήσει με έναν πολύ φρικιαστικό τρόπο. Κάποιοι νομίζουν ότι πίσω από τις δολοφονίες μπορεί να κρύβεται ο ίδιος ο Harry... Ο Harry λοιπόν όχι μόνο πρέπει να δείξει ότι δεν είναι ο δολοφόνος, αλλά πρέπει και να το κάνει πριν ο δολοφόνος, τον σκοτώσει με τον ίδιο τρόπο όπως τα άλλα θυματά του.
Όπως είπα, γνωστή ιστορία. Κακός μάγος, καλός μάγος. Αλλά ο ίδιος ο Harry είναι η πρωτοτυπία. Ο τρόπος που βλέπουμε τον κόσμο μέσα από τα δικά του μάτια, το γεγονός ότι ο Harry δεν είναι ο ιππότης με το άσπρο άλογο, αλλά ένας κανονικός άνθρωπος, που τυγχάνει να είναι μάγος. Έχει τις φοβίες του και τις αδυναμίες του, έχει τους φίλους και τους εχθρούς του. Και όλα αυτά γραμμένα με ένα ιδιαίτερο και προσωπικό στυλ.
Ο Butcher φανερώνει αυτοπεποίθηση στο βιβλίο του' είναι σαν να έχει γράψει αρκετά βιβλία. Το βιβλίο δεν κάνει πουθενά κοιλιά, δεν έχει περιττές λεπτομέρειες, και μαθαίνουμε ακριβώς αυτά που χρειάζονται για την ιστορία. Ο Jim Butcher γνωρίζει τους χαρακτήρες του βιβλίου του, και ιδίως τον Harry, αλλά από την άλλη είναι σαν να τον ανακαλύπτει γράφοντας, και μαζί του, τον ανακαλύπτουμε και εμείς ως αναγνώστες.
Ο χαρακτήρας του Harry, και το γράψιμο του Butcher μου έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον, και γι'αυτό τον λόγο θα διαβάσω και τουλάχιστον 1-2 από τα επόμενα βιβλία της σειράς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου