The Cranberries - Live in Athens 14/07/2010

Είχα καιρό να πάω σε συναυλία. Είχαμε κλείσει τα εισιτήρια για τους Cranberries εδώ και καιρό, από τον Μάρτιο ή Απρίλιο που βγήκανε. Περιμέναμε πως και πως για την συναυλία.  Ο συναυλιακός χώρος ήταν το Θέατρο Βράχων - Μελίνα Μερκούρη, στον Βύρωνα, Μικρό αλλά όμορφο κάτω από τους βράχους. Οι κερκίδες βέβαια θέλουν φτιάξιμο μιας και αποτελούνται αποκλειστικά από σίδερο και ξύλινες σανίδες. Λίγο περισσότερη προσοχή στο συγκεκριμένο, θα βοηθούσε πολύ. Δεν ξέρω πόσα άτομα χωράει το συγκεκριμένο θέατρο, ήταν μεν γεμάτο για τους Cranberries, αλλά όχι ασφυκτικά γεμάτο, οπότε και απολαύσαμε την συναυλία με αρκετή άνεση.

Πρώτα βγήκανε οι Rosebleed, ένα όμορφο ελληνικό ρόκ συγκρότημα, τραγούδια των οποίων παίζονται στα ραδιόφωνα και έχουν και ένα άλμπουμ στο ενεργητικό τους. White Balloons. Με ένα σύντομο ψάξιμο, βρήκα το profile τους στο MTV: Rosebleed on MTV UK

Μου αρέσουν οι Rosebleed ως συγκρότημα, και τραγούδησαν το πιο γνωστό τους κομμάτι μέχρι σήμερα, το Until Next Time, καθώς και άλλα κομμάτια από το LP τους. Αλλά ως σκηνική παρουσία έχουν ένα μικρό πρόβλημα. Ενώ έχουν τραγούδια, έχουν έμπνευση, δεν έχουν τόσο καλή σκηνική παρουσία. Είναι τελείως στατικοί, και κανένας τους σχεδόν δεν κινήθηκε από τις αρχικές τους θέσεις.

Οι Cranberries πρέπει να βγήκανε κατά τις 10:30, δεν είχα ρολόϊ οπότε δεν ξέρω ακριβώς. Παίξανε κάπου μιάμιση ώρα με το encore. Δεν έχω να πώ τίποτα για τους Cranberries. Τι να πεί κανείς για την καταπληκτική φωνή της Dolores; Θα μπορούσαν να είχαν παίξει άλλη μία ώρα άνετα. Ούτε καν κατάλαβα πως πέρασε η ώρα, κοιτώντας την Dolores να πηγαινοέρχεται στην σκηνή, και να ξεσηκώνει τον κόσμο, με τα τραγούδια των Cranberries. Από το Animal Instinct που ήταν το δεύτερο κομμάτι της playlist, μέχρι το Just My Imagination και το Salvation, οι Cranberries έχουν γράψει καταπληκτικά τργούδια. Και για πρώτη φορά, για μένα τουλάχιστον, άκουσα αυτά τα κομμάτια live.

Και τα απόλαυσα, ένα ένα, άκουγα την φωνή της Dolores να τραγουδάει και δεν ήθελα να τελειώσει. Το αποκορύφωμα ήρθε όμως με το Zombie. Αυτό το αντιπολεμικό τραγούδι που σε κάνει να ανατριχιάζεις και σε ενοχλεί με την καλή έννοια. In your head, In your head, they are dying... With their tanks and their bombs and their guns... και όλο το θέατρο να τραγουδάει μαζί με τους Cranberries, να έχουν σηκωθεί όλοι και να είναι μία από τις καλύτερες στιγμές που έχω ζήσει σε συναυλία.

Και με το Zombie, έκλεισε το κανονικό μέρος της συναυλίας. Αλλά θέλαμε κι άλλο, και φυσικά ξαναβγήκαν για το παραδοσιακό encore. Συνεχίσαμε να τραγουδάμε με το Promises πάλι όλο το στάδιο να τραγουδάει, all the promises we made...

Και η συναυλία έκλεισε με το Free to Decide Dreams...