Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

The Windup Girl - Paolo Bacigalupi

Είναι κρίμα να μην έχει ακόμα μεταφραστεί το συγκεκριμένο βιβλίο στα ελληνικά. Είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει, όχι μόνο τελευταία, αλλά γενικότερα. Μπορώ άνετα να καταλάβω γιατί πηρε τόσα βραβεία και έκανε και το "double" της επιστημονικής φαντασία, κερδίζοντας και το Hugo και το Nebula.

Η ιστορία μας διαδραματίζεται σε μία μελλοντική Bangkok, όταν το πετρέλαιο έχει τελειώσει, και υπάρχουν ελάχιστοι φυσικοί πόροι ενέργειας, όταν ανθρωπογενής ιοί έχουν καταστρέψει σπαρτά και χιλιάδες άνθρωποι έχουν πεθάνει από επιδημίες νέων ιών. Εταιρείες φτιάχνουν γενετικά μεταλλαγμένους σπόρους που αντέχουν σε αυτές τις επιδημίες, αλλά και δεν αναπαράγονται από μόνοι τους για να κρατήσουν τα ηνία. Από την άλλη, το Βασίλειο της Ταϋλάνδης έχει κρατήσει έναν θησαυρό: σπόρους και DNA από καρπούς που έχουν εξαφανιστεί...

Σε αυτόν τον μελλοντικό κόσμο, 5 διαφορετικοί χαρακτήρες θα βρεθούνε να έχουν αναμειχθεί στην ιστορία μας. Στην αρχή δεν βλέπεις τα νήματα που δένουν αυτούς τους χαρακτήρες, αλλά σιγά σιγά το κουβάρι ξετυλίγεται, και στην μέση από όπου αρχίζουν και τελειώνουν όλα, το windup κορίτσι.

Σε κάποια άτομα δεν αρέσει το ότι ο συγγραφέας παίρνει κάποιες ελευθερίες με την επιστήμη. Αλλά προσωπικά, δεν με ενδιαφέρει και τόσο πολύ επειδή πρόκειται ακριβώς για φαντασία, για μυθιστόρημα, και όχι για ένα βιβλίο επιστήμης, ή ένα επιστημονικό άρθρο. Απόλαυσα το βιβλίο για αυτό που είναι.

Το βιβλίο είναι γραμμένο από την σκοπιά 5 διαφορετικών χαρακτήρων. Κάθε κεφάλαιο είναι γραμμένο από την σκοπιά ενός χαρακτήρα, και εναλάσσονται οι χαρακτήρες στα κεφάλαια. Θα έλεγε κανείς ότι αυτό μπορεί να κουράσει ή κάποιος να βαρεθεί αυτές τις εναλλαγές. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει σε κανένα σημείο του βιβλίου. Αντίθετα σου κινεί το ενδιαφέρον, θέλεις να διαβάσεις λίγο ακόμα, να δείς τι θα γίνει, πως θα ξετυλιχτεί αυτό το κουβάρι.

Εαν θέλετε ένα βιβλίο με όμορφο τέλος όπου "αυτοί ζήσαν καλά και εμείς καλύτερα", τότε το συγκεκριμένο δεν είναι για σας. Η κάθε πράξη έχει τις συνεπειές της και πολλές φορές σοβαρές συνέπειες. Το τέλος του βιβλίου σε αφήνει με μία πικρία και με μία λύπη...

3 σχόλια:

mr.alobar είπε...

Δυστηχως οι μεγάλοι εκδοτικοί οικοι δεν προωθουν το ειδος της Ε.Φ οσο παλιότερα,όμως στο εξωτερικό γράφονται αριστουργήματα,θα το έχω στα υποψιν μου...

Ανώνυμος είπε...

Μόλις τελείωσα το βιβλίο και τονίζω οτι αξιζει. Μπορω; να κάνω μια αναδημοσίευση της βιβλιοπαρουσιάσης στο lesxirodou.pblogs.gr

Darkchilde είπε...

Μπορείς να κάνεις αναδημοσίευση, αρκεί να υπάρχει link προς την παρούσα δημοσίευση, και το internet ψευδόνυμό μου.