Η πιο πάνω φωτογραφία από το πάρκο της Ειρήνης είναι από τον Θόλο της ατομικής Βόμβας. Στο κουτί μέσα στον Θόλο, υπάρχουν τα ονόματα των ανθρώπων που γνωρίζουμε ότι πέθαναν στην έκρηξη της πρώτης ατομικής βόμβας ή από τις συνέπειές της και, κάθε χρόνο, όλο και κάποιο όνομα προστίθεται, είτε ξεχασμένο, είτε νέο θύμα. Τα λουλούδια είναι από την επέτειο μιας και βρισκόμουν στην Hiroshima 2 μέρες μετά την επέτειο.
Το μουσείο που βρίσκεται στο πάρκο περιέχει φωτογραφίες και αντικείμενα καθώς και κείμενα από την ημέρα της έκρηξης. Δείχνει όλη την φρίκη της ατομικής βόμβας, και δεν μπόρεσα να το δώ όλο. Μετά από λίγα εκθέματα και φωτογραφίες, άρχισα να ψάχνω την έξοδο. Δεν μπορούσα να δώ άλλα, δεν ήθελα να δώ άλλα.
Καθ΄όλη την διάρκεια της επίσκεψης σε αυτό το σημείο, ένοιωθα σαν να ακούω τις κραυγές των θυμάτων, σαν να ένοιωθα τον πόνο και τον τρόμο τους, σαν οι νεκροί να θέλανε να μου μιλήσουν...
1 σχόλιο:
Μπορώ να φανταστώ περίπου τι εννοείς. Έχω δει πολλές φωτογραφίες από ή σχετικά με την έκρηξη και τις συνέπειές της, και είχα ανατριχιάσει όταν, σε ηλικία 8 ετών, είδα την πρώτη τέτοια φωτογραφία. Αυτήν με τον τοίχο και τη σκάλα την είδες;
Δημοσίευση σχολίου