Στο προηγούμενο άρθρο για την νέα σειρά του Doctor Who, είχα πεί ότι μου άρεσε ο Christopher Eccleston ως Doctor Who, και δεν ήξερα πως θα μου φαινόταν ο David Tennant σε αυτόν τον ρόλο. Τελικά, συμφωνώ με τον περισσότερο κόσμο, ότι ο Tennant είναι ο καλύτερος Doctor Who που έχω δεί μέχρι στιγμής! Τον Tennant τον πρωτοβλέπουμε στο τελευταίο επεισόδιο της προηγούμενης σαιζόν, όταν ο προηγούμενος Doctor αναγεννάται με την μορφή του Tennant. Και έρχεται το πρώτο επεισόδιο με τον Tennant ως Doctor Who, που είναι το Christmas Special του 2006. Αρχικά σου φαίνεται λίγο περίεργο το στυλ του Tennant, μετά την βλοσυρότητα και σκοτεινιά του Eccleston, αλλά από το πρώτο επεισόδιο αρχίζεις και τον λατρεύεις στην κυριολεξία.
Ο Doctor έχει αλλάξει προς το καλύτερο: είναι πιο ανοιχτός, είναι πιο γελαστός, αλλά και πιο σίγουρος για τον εαυτό του θα έλεγα. Αντίθετα με τον προκατοχό του, ο νέος Doctor δίνει μία δεύτερη ευκαιρία σε όλους επειδή πραγματικά πιστεύει ότι υπάρχει ελπίδα για'αυτούς, και θέλει πραγματικά να βοηθήσει. Αν αρνηθούν αυτή την βοήθεια, τότε δεν υπάρχει κανένας που να μπορεί να ξεφύγει από την οργή ενός Timelord...
Όσον αφορά το δίδυμο Piper-Tennant, θεωρώ ότι ταιριάζανε αρκετά καλά. Στην αρχή είχανε κάποια μικρή δυσκολία, αλλά νομίζω ότι από το τρίτο επεισόδιο της σαιζόν, το School Reunion, αρχίσανε να έχουν κάτι πολύ δυνατό αλλά με διακριτικότητα, και στην αρχή δεν φαίνεται. Η τελευταία σκηνή όμως της σαιζόν, ίσως να είναι και η δυνατότερη των δύο σαιζόν, μεταξύ πρωταγωνιστών.
Θεώρησα λάθος των παραγωγών να προσθέσουν τον Mickey Smith στην ομάδα, και είχα δίκιο. Αν και ως guest star μια χαρά βοηθάει, και παρέχει και λίγο comic relief, ως ισότιμο μέλος όμως δεν τα πήγε πολύ καλά, εκτός από το The Age of Steel, όπου δείχνει ότι θα μπορούσε να κάνει κάτι. Αλλά στην πραγματικότητα, θεώρησα ότι χάλαγε το δίδυμο Tennant-Piper; αντί να το βοηθήσει. Οι κωμικοί χαρακτήρες δεν ταιριάζουν πάντα και με όλους; και ευτυχώς όταν ο Mickey επανεμφανίζεται στο προσκήνιο, δεν έχει πιά έναν κωμικό χαρακτήρα αλλά έναν σοβαρό λόγο να βρίσκεται όπου βρίσκεται. Και πραγματικά εκεί ήταν και η δύναμη του Mickey, αλλά και η ερμηνεία του Noel Clarke, του ηθοποιού που ενσαρκώνει τον Mickey Smith.
Όσο για τα επεισόδια, ξεχώρισα το School Reunion, και την επανεμφάνιση της Sarah Jane Smith (η οποία έχει και δική της σειρά τώρα, The Sarah Jane Adventures). Μου άρεσε για αρκετούς λόγους, ιδίως επειδή εκεί το δίδυμο Rose/Sarah Jane λειτουργεί πολύ καλά και οι σκηνές μεταξύ τους είναι δυνατές. Παραλίγο να πνιγώ από τα γέλια, όταν είδα τον Doctor να κάνει τον καθηγητή... [Μακάρι όλοι οι καθηγητές να ήταν έτσι!] Ένα μικρό trivia, σε αυτό το επεισόδιο τον κύριο αντίπαλο του Doctor, τον ενσαρκώνει ένας πολύ γνωστός μας ηθοποιός ο Anthony Steward Head (Rupert Giles, από το Buffy, the Vampire Slayer.
H επανεμφάνιση των Cybermen ήταν ένα καλό και δυνατό διπλό επεισόδιο, αλλά το αγαπημένο μου στην σαιζόν αυτή είναι το The Impossible Planet/The Satan Pit. Σε αυτό το επεισόδιο φαίνεται η δύναμη και των δύο χαρακτήρων, και το πόσο πραγματικά δυνατή είναι η Rose, και πόσα ακόμα θα μπορούσε να δώσει στην σειρά. Είναι κρίμα που έφυγε στο τέλος αυτής της σαιζόν.
Το πραγματικό comic relief της σαιζόν όμως, ήταν το επεισόδιο Love & Monsters, το οποίο όμως δεν θεωρώ ότι λειτούργησε θετικά, και για μένα είναι το χειρότερο επεισόδιο της σαιζόν αυτής. Πρόσθεσε σε αυτό ότι οι Tennant/Piper εμφανίζονται μόνο για 1-2 λεπτά στο τέλος...
Το τελευταίο διπλό επεισόδιο έχει Cybermen vs. Daleks vs everybody else. Καταπληκτική ατάκα των Dalek για τους Cybermen:
Dalek Sek: We would destroy the Cybermen with one Dalek. You are superior in only one respect.Αλλά γενικά όλοι οι διάλογοι μεταξύ Cybermen και Dalek ήταν πραγματικά γεμάτοι σπόντες ο ένας για τον άλλον.
Cyber-Leader 1: What is that?
Dalek Sek: You are better at dying.
Η τελευταία σκηνή αυτού του διπλού επεισοδίου είναι από τις πιο δυνατές στιγμές της σειράς, και πραγματικά έκλαψα σε αυτή την σκηνή, όπου ο Doctor και η Rose λένε αντίο ο ένας στον άλλο...
Λατρεύω τον David Tennant ως Doctor Who, και ακόμα έχω να δώ μερικά δικά του επεισόδια. Πειρσσότερα την άλλη εβδομάδα για την 3η σαιζόν. Βλέπεις οι Άγγλοι κάνουν μικρές τις σαιζόν και μας αφήνουν να διψάμε για περισσότερο Doctor Who!
5 σχόλια:
Λες "I fight against dogmatism and irrationality on a daily basis, not only through the net, but in my everyday life." Περιμένω κι εγώ να διαβάσω κάτι μαχητικό για τον εμπρησμό της συναγωγής στα Χανιά κι αντί γι αυτό διαβάζω για τον Dr. Who.
Ωραία σειρά, έχει κι αυτή τη θέση της στη ζωή μας, αλλά δεν είναι άλλος ένας τρόπος διαφυγής από την πραγματικότητα;
Και τι θα γίνει με την πραγματικότητα που γίνεται όλο και πιο δογματική και μισαλλόδοξη;
Της γυρίζουμε την πλάτη κι ανοίγουμε την τηλεόραση;
Ανώνυμε, έχω γράψει διάφορα στο Blog. Γράφω για ότι μ'αρέσει, όταν θεωρώ ότι έχω κάτι να γράψω. Δεν γυρίζω την πλάτη στην πραγματικότητα... Και έχω γράψει για διάφορα πράγματα, σκέψεις κλπ. Και το συγκεκριμένο είναι για μία σειρά επιστημονικής φαντασίας που μου αρέσει πολύ, και θέλησα να γράψω.
H δεύτερη σαιζόν είναι ΟΚ, εγώ από την τρίτη άρχισα να λατρεύω τον Tennant, νομίζω είναι η δεύτερη καλύτερη σαιζόν (μετά την τρίτη) και γεμάτη καλά επεισόδια. Λείπει όμως το πολύ δυνατό επεισόδιο που ξεχωρίζει, αν και τα invisible planet/satans pit και το girl by the fireplace είναι από τα καλύτερα της σειράς (ιδέα μου είναι ή το satans pit/imposible planet είναι εντελώς κόπια του παιχνιδιού Doom; ) αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι τόσο καλά όσο το Blink, το Family of Blood το turn left (από την τέταρτη σαιζόν) και το Silence in the library (επίσης από την τέταρτη)
Εγώ προσωπικά θα έβαζα τον Dr Who μέσα στις καλύτερες σειρές της δεκαετίας (που έχω παρακολουθήσει φυσικά).
Μου είχε αρέσει πολύ ο Eccleston και είχα στεναχωρηθεί όταν έμαθα πως δε θα συνέχιζε (μαζί με χιλιάδες άλλους φαν), αλλά λάτρεψα τον Tennant.
Τώρα έφυγε και αυτός... για να δούμε τι θα γίνει με τον επόμενο. Θα είναι δύσκολος ο ρόλος του μετά τον Tennant νομίζω.
Δεν έχω παίξει το Doom για να έχω άποψη για τα συγκεκριμένα επεισόδια, όμως το Silence in the library έχει σίγουρα δανειστεί στοιχεία από το βιβλίο The Time Traveler's Wife (ταιριαστό άλλωστε ε; )
Εμείς την βλέπουμε για δεύτερη φορά τώρα τη σειρά.
Εγω θελω να πω απλως τη καλημερα μου και πως τωρα ανακαλυψα αυτο το ιστολογιο και ειμαι πολυ χαρουμενος για αυτο! :) καλως σας βρηκα.
Δημοσίευση σχολίου