Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010

Reaper Man - Terry Pratchett



Ο Τerry Pratchett είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Πάντα επίκαιρος, μέσα από τον κόσμο του Discworld, μας δείχνει τους ίδιους μας τους εαυτούς, με τις χαρές, τις λύπες, και οτιδήποτε μας κάνει ανθρώπινους.

Εχθές τέλειωσα το 11ο βιβλίο της σειράς Discworld, Reaper Man. Δεν γνωρίζω αν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά, αν και έψαξα στη βιβλιοnet του ΕΚΕΒΙ, δεν το βρήκα. Είναι κρίμα για τους αναγνώστες που δεν γνωρίζουν την αγγλική γλώσσα, αυτά τα βιβλία να μην έχουν μεταφραστεί ακόμα.

Ένας από τους αγαπημένους μου χαρακτήρες στο Discworld είναι ο Death, ο Θάνατος δηλαδή αυτού του κόσμου. Και σε αυτό το βιβλίο είναι ένας από τους πρωταγωνιστές της ιστορίας. Τι γίνεται όταν ο Θάνατος πεθαίνει, και χρειάζεται χρόνος για τον καινούργιο Θάνατο να εμφανιστεί; Που πάει όλη αυτή η ενέργεια των ψυχών;

Αυτά και άλλα πολλά μαθαίνουμε στο συγκεκριμένο βιβλίο. Το βιβλίο, αν και μιλάει για τον Θάνατο, στην πραγματικότητα μιλάει για την ίδια την ζωή. Μιλάει για το πως μερικοί άνθρωποι, αν και ζωντανοί, είναι στην πραγματικότητα νεκροί... Αυτό συμβαίνει με τον μάγο Windle Poons, 130 χρονών, που όταν πεθαίνει, "αναγκάζεται" να ξανμπεί στο σώμα του και να ζήσει. Και αυτές τις τελευταίες μέρες ο Windle Poons, ζεί και ζεί όσα δεν έζησε στα προηγούμενα χρόνια, κλεισμένος στο Unseen University.

Αλλά και ο ίδιος ο Θάνατος, έχει μερικές μέρες για να ζήσει. Πάει στο Discworld, για να περάσει τις τελευταίες μέρες του ως κοινός θνητός, ονόματι Bill Door. Μέσα σε αυτές τις μέρες, ο Θάνατος, ή καλύτερα ο κύριος Door, θα αρχίσει να καταλαβαίνει πως και τι είναι να είσαι ζωντανός, να είσαι θνητός. Αν και γνωρίζει καλά τους κανόνες για την ζωή και τον θάνατο, επεμβαίνει για να σώσει την ζωή ενός μικρού κοριτσιού, και τελικά, νικώντας τον καινούργιο Θάνατο, ξαναπαίρνει την θέση του.

Το Reaper Man είναι από τα καλύτερα βιβλία του Discworld, τουλάχιστον από τα 11 που έχω μέχρι στιγμής διαβάσει [και απομένουν άλλα 19-20 τουλάχιστον προς μεγάλη μου ευχαρίστηση!].

Θα ήθελα να στείλω ένα μήνυμα προς τον Terry, του εύχομαι να μπορέσει να καταπολεμήσει την αρρώστια του, Alzheimer's, για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, και να μπορέσει να μας δώσει ακόμα αρκετά βιβλία σαν το Reaper Man, και καλύτερα...

1 σχόλιο:

nihilio είπε...

Στα Ελληνικά έχουν μεταφραστεί μέχρι και οι Πυραμίδες (7ο της σειράς) και αν κάποτε συνεχίσουν θα είναι με το Guards! Guards!