Αφορμή για τις σκέψεις στάθηκε η εξής δήλωση του Υποπτέραρχου Henry Obering: "Χτίζουμε τις δυνάμεις του Καλού που θα νικήσουνε τις δυνάμεις του Κακού."
Ποιές είναι οι δυνάμεις του Καλού; Και ποιές είναι οι δυνάμεις του Κακού; Ποιοί πραγματικά είναι οι αληθινοί τρομοκράτες; Χρειαζόμαστε τόσα όπλα;
Οι υποστηρικτές των πιο πάνω θα πούν ότι πρέπει να υπάρχει "ισορροπία δυνάμεων". Μία ισορροπία όμως, λέω εγώ με το μικρό ίσως μυαλουδάκι μου, που μπορεί να αφανίσει την ζωή σε έναν πανέμορφο πλανήτη, να εξαφανίσει πολιτισμούς δεκάδων αιώνων, να μην αφήσει ούτε βακτήρια ως επιζώντες...
Αφού ξεφύγαμε από τον Ψυχρό Πόλεμο, ήρθε μία νέα τάξη πραγμάτων, μία τάξη πραγμάτων που κάποιοι βασίζουν στο "ρητό": "Όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας".
Ένα ρητό που βλέπει τα πάντα ως άσπρο μαύρο, ψυχρά, άχρωμα, χωρίς φαντασία, χωρίς συναισθήματα. Υπάρχουν όμως χρώματα. Υπάρχουν όμως αποχρώσεις χρωμάτων. Αποχρώσεις και χρώματα πολύ πιο όμορφα, ειρηνικά, διαφορετικά από την ¨νέα τάξη πραγμάτων" που προσπαθούν να μας επιβάλλουν.
Εγώ βλέπω, και θα συνεχίσω να βλέπω όλα τα χρώματα και τις αποχρώσεις τους, από το άσπρο και το μαύρο, εως τα χρώματα του ουράνιου τόξου, τα χρώματα της ειρήνης και της ευημερίας, όλες τις μεταξύ τους αποχρώσεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου